Horoskop

Pewien astrolog ułożył mój horoskop.

"Jest niemal pewne, że to dziecko umrze w wieku 21 lat. Co 7 lat będzie musiało stawać czoła śmierci".
Dlatego moi rodzice zawsze martwili się, że umrę. Za każdym razem, kiedy dochodziłem do końca siedmioletniego  cyklu, zaczynali się bać. I ten astrolog miał rację. Jako siedmiolatek miałem głębokie doświadczenie śmierci - nie mojej, ale mojego dziadka ze strony matki. Byłem do niego tak bardzo przywiązany, że jego śmierć wydawał mi się moją śmiercią.
Na swój dziecinny sposób naśladowałem jego śmierć. Nie jadłem i nie piłem przez 3 dni, ponieważ czułem, że gdybym jadł i pił, to byłaby zdrada. Mieszkałem z nim. Kochałem go tak bardzo i on kochał mnie tak bardzo, że za jego życia nigdy nie wolno mi było pójść do moich rodziców. On powiedział: " Możesz do nich pójść dopiero wtedy, kiedy umrę". Dziadek żył w bardzo małej wiosce, więc nie chodziłem do szkoły, bo tam nie było szkoły. On był integralną częścią mnie. Rosłem z jego obecnością , z jego miłością.
Kiedy umarł, nie chciałem żyć. Bytem dziecinny, ale dzięki temu zdarzyło mi się coś bardzo głębokiego. Przez 3 dni leżałem, nie wstawałem z łóżka. Powiedziałem: " Teraz, kiedy on umarł, nie chcę żyć". Przeżyłem, ale te 3 dni były doświadczeniem śmierci. W pewnym sensie umarłem i zdałem sobie sprawę z tego - teraz mogę o tym mówić, ale wtedy to było tylko niejasne przeczucie - że śmierć jest niemożliwa.

Eno

Eno chiński mistrz, na początku swojej drogi przyszedł do mistrza, pod którego okiem chciał pracować. Mistrz powiedział : „Po co przyszedłeś ? Nie musisz do mnie przychodzić.” Eno, nie zrozumiał w czym rzecz. Pomyślał, że nie jest jeszcze gotowy, żeby zostać przyjętym. Mistrz jednak widział coś innego – widział powiększającą się aurę Eno, więc sens jego słów był mniej więcej taki: „Nawet jak nie będziesz do mnie przychodził, prędzej czy później ta rzecz i tak musi się wydarzyć. Już w tym jesteś, więc nie musisz do mnie przychodzić.”

Eno, ponieważ nie domyślił się tego znaczenia, poprosił tylko: „Nie odrzucaj mnie”. Mistrz przyjął go zatem i polecił mu pójść do klasztornej kuchni. W tym wielkim klasztorze żyło 500 mnichów. Mistrz powiedział do Eno: „Idź i pomagaj w kuchni. Nie przychodź do mnie więcej. W razie potrzeby to ja przyjdę do ciebie.”