Procedura podnoszenia kundalini

W azjatyckim systemie filozoficzno-religijnym (tantryzmie) istnieje praktyka nazywana „podnoszeniem Kundalini”, która wyobrażana jest jako unoszenie się w górę węża leżącego u podstawy kręgosłupa, ponieważ wąż ten trwa uśpiony do chwili jego przebudzenia. 

Czym jest Kundalini i co daje osiągnięcie tego stanu w wyniku kontynuowanych ćwiczeń? Praktyka podnoszenia Kundalini w tantryzmie polega na „obudzeniu" owego węża, a następnie „rozwinięciu" go pionowo w górę poprzez wszystkie czakry. Tantryzm opisuje Kundalini następującymi słowami:

Kundalini to makrokosmiczna forma uniwersalnej energii, lub prościej olbrzymi magazyn statycznej, potencjalnej energii psychicznej występującej w postaci biernej w każdej istocie. Jest to najpotężniejsza manifestacja siły kreatywnej zawartej w ciele ludzkim. Koncepcja Kundalini nie ogranicza się do tantry, lecz stanowi podstawę wszelkich praktyk jogi, każde zaś prawdziwe doznanie duchowe uważa się za manifestację tej siły. Kundalini opisywana jest jako energia "zwinięta", "nieaktywna" znajdująca się w stanie "snu-transu" u podstawy kręgosłupa (...) W większości przypadków Kundalini pozostaje bierna przez całe ludzkie życie: można być zupełnie nieświadomym jej egzystencji.

                                                                           [Ajita Mookerje i Madhu Khanna, Droga tantry]

Jestem TYM

 Dziś zdałam sobie sprawę, że gdzieś po cichu i płynnie, skradając się  niepostrzeżenie by nie obudzić egotycznego umysłu przyszła odpowiedź na wielokrotnie zadawane przez Głos pytanie: Kim jesteś ? Wtedy gdy się zaczęło pojawiać byłam mocno psychicznie zamotana, gdy szukałam swojego miejsca, swojej tożsamości, swojej cząstki tu w tym świecie. To było WTEDY  i WTEDY

Gdy budzę się rano przychodzi niemy głos z wnętrza - Jestem TYM. Gdy zaspana jeszcze smaruję chleb- głos - jestem TYM. Po prostu, bez zbędnych słów, fajerwerek, stroszenia się w kolorowe piórka. To jest ten czas gdy przychodzi poczucie jedności - gdy jestem we wszystkim , a wszystko we mnie. Gdy przychodzą sny w których śnią się wszyscy na raz , których znam. Gdy w snach każdy z osobna łączy się ze sobą, tak , że nie można odróżnić kto jest kto. To jest to poczucie jedności a nie negowania własnej osoby. Wszyscy jesteśmy potrzebni , bo każdy z nas z osobna zawiera się w całości.

Wielka Księga Sekretów Osho - 80. Wszystko i nic znaczą to samo

Rozdział  80 - Wszystko i nic znaczą to samo

Dotarliśmy do ostatniego rozdziału tej opasłej pozycji. Rozdział, który jest kwintesencją pozostałych. Pięknie spina całą duchową drogę w jedną całość. 

Bycie lub niebycie, nic lub wszystko - wyglądają na przeciwieństwa, a jednak oznaczają to samo. Wszystko i nic znaczą to samo. Według słowników są przeciwieństwami, ale w życiu nie są nimi. Nikt tego nie rozumie. Popatrz na to w ten sposób: jeśli powiem, że kocham wszystkich, lub jeśli powiem, że nie kocham nikogo, będzie to znaczyło to samo. Równice występują wtedy, kiedy kogoś kocham. Jeśli kocham wszystkich, oznacza to, że nie kocham nikogo. Nie ma różnicy. Różnica zawsze jest mierzona w stopniach, jest relatywna. A tu mamy dwa ekstrema, nie stopniują się: całość i zero nie mają stopni. Możesz, więc nazwać wszystko zerem, możesz nazwać nic wszystkim. Dlatego niektórzy oświeceni ludzie nazwali przestrzeń wewnętrzną: „pustka", "próżnia", "nicość", "niebycie", anatman, a inni nazwali ją: „wewnętrzna istota", "istnienie absolutne", brahman, atman, "najwyższa istota". Można to opisać na te dwa sposoby. Jeden jest pozytywny, drugi negatywny. Musisz albo włączyć wszystko, albo wykluczyć wszystko -  możesz opisać tego w żaden relatywny sposób. Konieczny jest termin absolutny, Oba skrajne bieguny są terminami absolutnymi. 

Są jednak i takie osoby oświecone, które zachowały milczenie. Nie nazwały tego w żaden sposób, bo bez względu na to, jak to nazwiesz - czy określisz to, jako byt, czy jako niebyt - popełniasz błąd już w chwili nadawania tej nazwy, zawiera się w tym i jedno i drugie.