Wielka Księga Sekretów Osho - 70. Przecierp ból samotności

Rozdział 70 - Przecierp ból samotności

Jest przerażające i bolesne i człowiek musi to przecierpieć. Nie powinno się nic robić, by zwieść umysł, nie powinno się nic robić, by od tego uciec. Każdy powinien to przecierpieć i przez to przejść. To cierpienie, ten ból jest znakiem, że jesteś blisko narodzenia, ponieważ każde narodziny poprzedzone są bólem. Nie można tego uniknąć i nie powinno się tego unikać, ponieważ jest to częścią rozwoju. Ten ból i to cierpienie tradycyjnie nazywane tapasćarja, prostota. Oto znaczenie słowa tapas - mozolna prostota, wysiłek.

Ale, po co ten ból? Musisz to zrozumieć, ponieważ zrozumienie pomoże ci przez ten ból przejść, a jeśli przejdziesz przez niego świadomie, łatwiej i szybciej sobie z tym poradzisz.

Dlaczego gdy jesteś sam, pojawia się ból? Przede wszystkim, twoje ego choruje. Twoje ego może istnieć tylko w towarzystwie innych. Powstało ze związku, nie może istnieć samo. Więc jeśli dochodzi do sytuacji, w której ego nie może istnieć, czuje się stłamszone, czuje, że jest na granicy śmierci. To najgłębsze cierpienie. Czujesz się tak, jakbyś umierał, ale to nie ty umierasz, umiera twoje ego.

Dziennik snów

Do tej pory medytacja była moim głównym narzędziem w poznawaniu własnej  tożsamości.  Niedawno jednak dostrzegłam, że obszar snów jest równie interesującym  potencjałem do odkrywania tego co wewnątrz, może teraz nawet bardziej. "Wyrosłam" z projekcji tego co we mnie było głęboko ukryte podczas sesji medytacyjnych, więc obszar nocny daje mi kolejne narzędzie do analizy tego co nie jest świadome.  Zawsze zwracałam uwagę na sny, jednakże zaczęcie pisanie dziennika snów spowodowało, że zaczęłam się baczniej przyglądać nocnym podróżom.

Wielka Księga Sekretów Osho - 69. Jesteś dla siebie obcy

Rozdział 69 - Jesteś dla siebie obcy

Człowiek rodzi się sam i sam umiera, ale pomiędzy tymi dwoma momentami żyje w społeczeństwie, żyje  z innymi.
Samotność jest jego podstawową rzeczywistością, społeczeństwo jest przypadkowe. Jeśli człowiek nie potrafi żyć sam, nie może dogłębnie poznać swojej samotności, nie pozna siebie. Wszystko, co dzieje się w społeczeństwie, jest zewnętrzne: to nie jesteś ty, to twoje relacje z innymi. Ty pozostajesz nieznany. Nie możesz zostać poznany od zewnątrz.
Ale żyjemy z innymi. Z tego powodu zapomnieliśmy o samopoznaniu. Wiesz coś o sobie, ale nie bezpośrednio - powiedzieli ci to inni. To dziwne, absurdalne, że inni muszą mówić ci o tobie. Obojętnie, jaką masz tożsamość, została ci ona nadana przez innych, nie jest prawdziwa, jest tylko etykietką. Nadano ci imię. To etykietka, ponieważ trudno społeczeństwu odnosić się do osoby, która nie ma imienia. Nie tylko nadano ci imię. Także obraz siebie, który posiadasz, został stworzony przez społeczeństwo, że jesteś dobry, że jesteś zły, że jesteś piękny, że jesteś inteligentny, że postępujesz moralnie, że jesteś święty i tak dalej. Obraz, forma, są także nadane przez społeczeństwo, nie wiesz, czym jesteś. Ani twoje imię, ani twoja forma nadane ci przez społeczeństwo nic nie mówią. Pozostajesz nieznany sam sobie.