OOBE - początki

Po wielu miesiącach regularnych medytacji czuję , że jestem blisko doświadczania świadomych podróży astralnych. Utwierdziłam się w tym przekonaniu gdy przeczytałam technikę wychodzenia z ciała R. Monroe. Łatwo jest mi teraz przypisać pojawiające się symptomy właśnie jako przygotowanie do tych podróży. Nie ćwiczyłam takich technik więc nic na siłę nie zostało stworzone a organizm sam do tego prowadzi w miarę upływających godzin spędzonych na medytacji. Przemedytowałam około 255 godzin zanim zaczęły się te doznania.
Medytowanie i obe na leżąco u mnie odpada bo zwyczajnie zasypiam. Teraz dosyć często czuję, że się poruszam choć oczywiście ciało fizyczne jest w letargu, uczucie lekkości poprzedza ogromna ciężkość dłoni. Potem zaczynam się przemieszczać,  jest to delikatny, powolny, płynny  ruch, ostatnio czułam się jakbym była w przestrzeni bez grawitacji a moje ciało nie-fizyczne zaczęło się okręcać i robić powolnego fikołka. Czasem jest to ruch do góry, na boki. W miejscu czoła tworzy się tunel - czuję, że w nim płynę - na razie tylko płynę jakiś czas i nic więcej.

Medytując często mam zaciśnięte dłonie - choć wiem, że tak chyba nie powinnam robić , a robię.

Siedząc jednak wczoraj poczułam, że moje-niefizyczne dłonie "wyszły" z tych fizycznych otwierając się

I tak pozostałam jakiś czas do skończenia medytacji.


Na razie chyba za daleko nie wychodzę, albo może to są dopiero wibracje ruchu wewnątrz mnie. W każdym bądź razie dają złudzenie, że nie siedzę tam gdzie siedzę a jestem poza mną.  Pokonałam mój strach, który jest największą przeszkodą przy osiąganiu obe. Strach mija , gdy zaczynam głęboko i powoli oddychać. Być może zaczynam przechodzić przez ścianę o której pisałam w poprzednim poście. Może kruszy się mur w miejscu trzeciego oka pokazując inny wymiar, inną przestrzeń. Czas pokaże.

Niedługo przedstawię technikę wychodzenia według Monroe o której wspomniałam.