Prostota

Szukam prostoty, wszystko co zakręcone i zagmatwane mnie męczy. Po fali czarnych nastrojów, nastąpiła jakaś wewnętrzna harmonia o czym pisałam wcześniej. I gdy tak siedziałam ostatnio przy komputerze doznałam niesamowitego uczucia. Słyszałam jak moja głowa trzeszczy i strzela ! Trwało to dobre parę minut, myślałam, że zwyczajnie pękają szwy czaszkowe a moja głowa się rozleci.

 Jestem urzeczona cudownym procesem zmian które we mnie następują. Niedawno minęły 3 lata gdy podjęłam decyzję o rozpoczęciu mojego duchowego rozwoju. 3   lata - dużo /niedużo, ale wewnątrz mnie kolosalne zmiany. Tak teraz myślę, jak nasze decyzje wpływają na nasze życie - gdyby nie pewne wydarzenie się nie wydarzyło, nie podjęłabym tej decyzji, a gdybym jej nie podjęła nie pisałabym tego teraz, nie przeczytałabym tylu książek z tym związanych, nie byłabym na kursach , nie poznałabym ludzi , którzy myślą podobnie jak ja, nie.... itd. To my tworzymy swoje życie, podejmujemy decyzje których skutki potem doświadczamy. Czasem w dosyć odległym czasie, nie pamiętając co było tą pierwszą decyzją , która zapoczątkowała szereg zmian. Moje decyzje czasem tak roztrząsam, zaskakuje mnie fenomen zdarzeń. Ile to rzeczy  czasem musi się wydarzyć , decyzje innych obcych ludzi, żebyśmy my zareagowali swoimi decyzjami. I tak okazuje się potem, że ich skutki  dalece odbiegają od pierwotnego impulsu.

Prostota.... Uciekam od zgiełku i hałasu. Intuicyjnie wybieram proste , zdrowe jedzenie, mam ogromny apetyt na nabiał a szczególnie na twaróg. Do tego warzywa, sałaty, dużo wody. Po raz pierwszy zadumałam się nad kurczakiem - gdy miałam go zamiar natrzeć przyprawami - zamyśliłam się. Patrzyłam na niego leżącego w misce z podkurczonymi nogami. Zwyczajnie zrobiło mi się go szkoda. ale moje dzieci wytraciły mnie z zadumy - no co ty mama , kurczaczek pieczonym na butelce najlepszy ! No przecież nie będę im tłumaczyć , że mama przechodzi duchową metamorfozę  i może niedługo w ogóle nie będzie jadła mięsa. Zresztą gdzieś kiedyś przeczytałam, że jedząc mięso , wchłaniamy rozpacz - niską energię zabijanych zwierząt. Od tej pory cały czas kołacze mi się to po głowie. Ale nie robię nic na siłę, idę za głosem serca i umysłu, jeśli zmieniam coś w sobie to nie z powodu trendy czy tak wypada, ale tylko dlatego, że moje JA tego pragnie, tylko wtedy jestem w harmonii z samą sobą gdy nie robię nic przeciw sobie i nic co jest niezgodne z moim sumieniem.

Po przeprowadzce do nowego domu telewizor mnie męczy , natłok wydarzeń i programów zniechęca mnie, nawet ostatnio mniej czytam. Do niedawna czytałam mnóstwo książek , miałam ogromny głód wiedzy, teraz robię wszystko żeby jak najmniej oglądać i czytać, ale nie siedzę , ciągle coś robię, nasłuchuję rano jak pieje kogut sąsiadów, wsłuchuję się jak zaczynają śpiewać ptaki w lesie., lub zwyczajnie rozmyślam nad sobą. Czas jakby się zatrzymał.  Śnią mi się ludzie których znam, potem wydają się jacyś bliscy, jakbym była u nich w nocy albo zaglądała do ich umysłów. Śnią mi się dalej liczby, budzę się w nocy od tak po prostu.

Umysł wyciszył się - żadnej gonitwy myśli, wewnętrznych brudów, nie ma tego jak poniżej podczas medytacji.

Czy można się tak naprawdę duchowo rozwinąć żyjąc w toksycznych środowiskach, w zgiełkach codzienności, pracując długie godziny, siedząc godziny przed komputerem, czy tv ?

Gdy człowiek jest  w procesie duchowej transformacji, intuicyjnie odsuwa  się od tego,  to wcale nie będzie żadnym przymusem ,  wewnętrzna świadomość sama zadecyduje że już pora.I to jest najpiękniejsze - rezygnujemy z rzeczy , gdy jesteśmy gotowi , co staje się  naszym świadomym wyborem. Nic na siłę i nic na pokaz...