Powiem Ci...

A jak ci powiem , że nic nie musisz ? Jak Ci powiem , że akceptuję Cię takim jakim Jesteś ? Nie osądzam, nie rozważam czy jesteś dobry czy zły. Po prostu Jesteś. To jest jedyna Prawda jaka istnieje, że Jesteś. A jaki Jesteś to tylko osąd.

Czy prawdą jest tylko fakt czegoś istnienia ? A wszystko inne to jedynie  emocje i opinie ? Czy  jedynie obserwacja wszystkiego jakim jest Teraz daje nam  możliwość poznania Prawdy bez zasłony myśli ludzi ?

Pies jest ładny czy brzydki , mały i gruby

Ona – jest śliczny taki malutki do przytulania

On – obleśny , gruby , mały , fuj

Co na to sam pies ?

Obserwuję psa bez oceny – pies po prostu jest, nie tracę czasu na ocenianie. Kto inny pomyśli tak jak ja, będzie miał to samo zdanie , jesteśmy wtedy w jednej drużynie. Nie dzielimy się na obozy : na tych co lubią tego psa i na tych co nie lubią.

 Nie oceniam , akceptuję stan faktyczny. Pies - jest. Ot i kropka. Jestem wolna - nie osądzam i nie mam ciśnienia. Zamykam oczy :  myślę ile ja teraz mam czasu , gdy akceptuję rzeczywistość z punktu podejścia do jej obecności - zaistnienia.  Ona jest doskonała w magicznym Teraz. Jaki świat wydał mi się prostszy, gdy nie szukam  w sobie niedoskonałości , nie szukam brudu, którego nie ma, skoro potrafię żyć w chwili obecnej. Doskonałość. Czy Ty też potrafisz ?

Jakbym teraz za jednym razem wyrzuciła ze swojej głowy moje programy, wzorce , emocje, uczucia , co by zostało ? Odkryłabym kim jestem w istocie ? Źródłem ? Nicością ?  Pustką ? Jakbym  w jednej chwili wyszła z gry w którą wszyscy gramy ? Gdybym tak wyszła poza szeregi układów w nową drogę pozbawionej zasłony iluzji w czystą esencję Prawdy. Czy spotkam Cię tam ?... Czy pójdziesz za mną gdy podam Ci dłoń ? Czy zatopisz się w głębię życiowych rozgrywek idąc za tłumem ?
Jesteś gotowy na Przebudzenie ze snu ?...